رفیق روزهای بارانی ام
یادم می آید
روزی را که با کلامت
آهنگ دلنشینی برایم نواختی
آهنگی که در آن نه تنها محبتی عمیق
بلکه در کنه واژگانش روح زندگی نهفته بود
طنین دلنشین کلامت
در کالبدم
همچون نفسی مسیحایی
روح زندگی را
به جریان در آورد
آری
تو با کلام شیوا و دلنشینت
و با اندرزهای حکیمانه ات
میگفتی خودم را دوست بدارم
و در آسمان وجودم،به دنبال خویش بگردم
وجودم را با رنگین کمانی از عشق
و سایه بانی از نور
نقاشی کنم
یادم می آید به من میگفتی
هراسی از طوفانهای سهمگین به دل راه ندهم
چرا که روزی
آسمان آبی بر دلم احاطه میشود
انتظارم را پایان میبخشد
و وجودم را نوازش میکند
روزها از پی هم میرفتند
چه مشتاقانه نگاهم به آسمان بود
روزی که دیدمش
وسعتش
تو را به یادم آورد
و خاطرت را برای ابدیت
بر روی قلبم حکاکی کرد
رفیق روزهای بارانی ام
آری تو را میگویم
که همچون رنگین کمان
در زندگیم ظهور کردی
تو با زیباییت
آرامشی از جنس ناب دوست داشتن
بر آیینه تمام نمای دلم به رخ کشیدی
با توام
که سامانی بودی بر جان خسته ام
هرگز یادت نرود
ستایشت میکنم
تا ابدیت
زیبا باش و زیبا بمان
که تو را با زیباترین رنگها
در کنج دلم نقاشی کرده ام.
????دل نوشته:مریم حیدری????
????نوشته شده در :98/9/5????
????دوست مهربانم تقدیم نگاه زیبایت????❤????
گناهم این بود که عاشق شدم
عاشقی را مقدس میدانستم
فکر میکردم معشوقم معبودم میشود
سماع گونه به دورش میگشتم
و عبادتش میکردم
آخر مگر عشق ستودنی نبود
من که ستایشش میکردم
آن هم دیوانه وار
یکباره چه بر سرم آمد!
به کدامین گناه
وجودم به آتش کشیده شد
من که در محراب وجودش
نماز میکردم
کعبه ام را در آغوشش بنا کردم
و با هر طپش قلبش نیایش کردم
چه گناهی کردم مگر
که عذابش وجودم را میسوزاند
بدون چشمهایش از کدامین
دریچه جهانم را نظاره گر باشم
اصلا با کدام امید،به قامت بایستم
من که به پایش سجده کردم
زندگی را با او نام او آغاز کردم
پس پاداش عبادتم چه بود
نکند سهم من از آن همه عبادت
محرابی خالی بود؟
????دل نوشته: مریم حیدری????
درباره این سایت